Rozdział 4.1 - Kac

Siedzieliśmy w kółku na dywanie niczym uczniowie na wycieczce szkolnej. Oczywiście na środku znajdowała się szklana butelka po tanim winie z Biedronki o nazwie Amareno. Samo było nie do przełknięcia, ale z colą smakowało zajebiście.

– Widzicie, mówiłam wam, że cola też musi być najtańsza, z tą oryginalną nie wchodzi. – Anastazja oczywiście się wymądrzała, bo poddała testom swoich kubków smakowych chyba każdą z możliwych kombinacji.

– Napław. – Oliwier podszedł do mnie z jakimś samochodem, z którego wypadło kółeczko. Oczywiście nie miałem czasu zajmować się cudzym dzieckiem, bo tak szczerze to ja nie przepadałem za dziećmi, nie umiałem złapać z nimi kontaktu, nawet z moją córką miałem znikomy. Podałem więc miniaturowe audi Eliotowi, on w mig je naprawił i oddał chłopczykowi, który uśmiechnął się z wdzięcznością i dał nowemu wujkowi całusa w policzek. Udał się z powrotem na kanapę i usypiał jeżdżąc tym audi po tapecie. Zastanawiałem się jak ona będzie wyglądała po tym szuraniu kółkami, ale osobiście to nie było moje mieszkanie, więc i nie moja sprawa.

– Nika śpi – wyjaśniła Kaśka i zasiadła między Eliotem, a Aną zamykając okrąg.

– No więc gramy. – Eliot chwycił za butelkę, zakręcił. Padło na Anastazje. – Tylko zanim zadam pytanie, odpowiedzi mają nie wychodzić poza ten pokój, mają być szczere.

– A jak ktoś nie chce odpowiadać? – zapytała Anastazja.

– To zdejmuje… coś – wyjaśniłem.

– Spoko, pytaj.

– Ilość partnerów seksualnych. – Eliot jak to Eliot, musiał zacząć z grubej rury. Anastazja jak to Anastazja musiała zacząć z jeszcze grubszej.

– Milion pięćset sto dziewięćset – zażartowała i chwyciła za brzegi bluzki. Zdjęła ją przez głowę. Zarówno ja jak i mój szwagier spojrzeliśmy na te pełne piersi, utrzymywane idealnie za pomocą usztywnianego, eleganckiego, czarnego staniczka. Zrobiłem łyk tego niby drinka by ostudzić swoje zamiary i powstrzymać erekcje. Eliot zagryzł dolną wargę, uśmiechnął się łobuzersko.

– Dziś cię rozbiorę – rzucił w kierunku mojej uczennicy.

– Twoje niedoczekanie. – Ana zakręciła pełnym szkłem. – Haha, ha, oddaje pytanie.

– Zero. Nie miałem partnerów seksualnych, miałem tylko partnerki.

– Ej no, on jest bezczelny. Powiedz mu coś! On oszukał! – Ana zaczęła się wykłócać i żądać ode mnie bym zainterweniował.

– Było trzeba lepiej sprecyzować. Pokpiłaś sprawę i teraz się rzucasz dziewczynko… – Nagle spojrzenia wszystkich padły na mnie. Z początku nie wiedziałem o co im chodzi. Potem zerknąłem na butelkę, korek był skierowany we mnie niczym lufa od pistoletu.

– No to, Krystianku. Spałeś z nią? – zapytał Eliot bezo grudek i wskazał palcem na Anę.

– Tak – odpowiedziałem zgodnie z prawdą.

– Spałaś z nim? – Kaśka zwróciła swoją twarz w kierunku przyjaciółki.

– To nie twoja kolej na zadawanie pytań, a ty mogłeś zdjąć koszulkę, albo coś… pasek na przykład. – Oczywiście jej irytacja była skierowana w moim kierunku. Zakręciłem zadałem Kaśce jakieś pytanie o masturbacji, a do Any wysłałem smsa o treści „Mam zdjąć pasek?”.

„To była tylko taka… no wiesz…”

„Aluzja?” – Uśmiechnąłem się do niej podczas gdy gra toczyła się w najlepsze. Zarówno ta w butelkę jak i ta między nami.

„Wypchaj się”

„Jutro środa panno Steel”

„I tak się wypchaj”

Ana była już w samej bieliźnie, Eliot natomiast był jako jedyny z nas w pełnym ubraniu.

– Mówiłem, że cię rozbiorę.

– Nie chwal dnia przed zachodem słońca, Eliot.

– Eliocie – poprawił ją. – Moje imię się odmienia, nie jesteśmy w Ameryce. Czekam na pytanie.

I gdy przegrana była tuż, tuż i pukała już do drzwi panny Anastazji Steel, ta znalazła sposób na uniknięcie wyroku, a przynajmniej odroczenie go.

– Dlaczego nie założyłeś rodziny panie Eliocie Greyu. Odpowiedź „bo nie chciałem” nie wchodzi w grę, czekam na konkrety.

Eliot nabrał wody w usta. Zdjął koszulkę. Widziałem jak dziewczyny zerknęły na jego lekko owłosioną klatę.

– Dzieci? Czy chcesz je mieć? – pytanie z Kaśki strony. Eliot pozbył się spodni.

– Masz obrączkę na palcu, jesteś żonaty? – Wiedziałem, że Anastazja trafiła w czuły punkt, w efekcie czego mój szwagier pozbył się skarpetek, bo dziewczyny wykłócały się z nim, że dwie liczą się jako jedna rzecz.

– Seks za pieniądze, sposób na życie, czy potrzeba adrenaliny, co jest dla ciebie ważniejsze?

– Ani jedno ani drugie – odpowiedziała Ana.

– No to dałaś mi zagadkę.

– Cieszę się, może kiedyś stworzę łamigłówki z rebusami, wtedy dam ci jedną w prezencie, specjalnie z dedykacją. Padło na ciebie.

– Źle zakręciłaś. Nie widziałem z resztą kiedy…

– Było trzeba patrzeć na butelkę, a nie we mnie.

– Masz ładną twarz, nie mogłem oderwać wzroku.

– Dlatego teraz będziesz zdejmował bokserki. Żona umarła czy cię zostawiła, a może ty ją? – zapytała wprost.

– Skąd pomysł, że mam żonę?

– Obrączka.

– Może mam ją do ozdoby.

– Nie sądzę. – Patrzyła mu prosto w oczy. Eliot w końcu wstał. W każdym jego ruchu dostrzegalne było wkurwienie. Chwycił za gumkę białych bokserek i opuścił je do kolan.

– Starczy?

– Do końca! Do końca! – Ana i Kaśka się wczuły. Eliot spełnił ich żądanie. Potem nieśpiesznie się ubrał, ale zakładanie spodni sobie darował, gdy padły słowa:

– Zostajecie na noc?

Już miałem odmówić, gdy usłyszałem Eliota błaganie niczym u małego dziecka:

– Zostańmy, proszę. No Krystian, zostańmy.

– Jak to sobie wyobrażasz?

– Jak za czasów gdy byłem bezdomny. Taka retrospekcja na jawie.

– Byłeś bezdomny? – zapytała Anastazja.

– Już nie gramy, nie muszę ci odpowiadać.

– No niby nie, ale odpowiedz. No opowiedz nam – nalegała.

– Jestem jeszcze za mało podpity by wam takie rzeczy opowiadać.

– No a jak ładnie poproszę – tym razem Kaśka nie dawała mojemu szwagrowi spokoju.

– Nie, po prostu dziewczyny, nie miejcie mi tego za złe, ale ja nie lubię tematów o przeszłości, rodzinie, żonach i dzieciach. Zrozumcie, proszę. To dla mnie bolesne, nie chcę do tego wracać. Wypijmy więc za przyszłość. – Uniósł kubek w górę, skierował go do ust i upił kilka łyków.

– No to ja śpię z Olim – zgłosiła się Kaśka.

– To ja idę do was, a panowie razem – zadecydowała Ana.

Jej plan się sprawdzał. Leżeliśmy na dwóch rozłożonych kanapach, ale z jednej strony nie było widać telewizora, a ktoś zaproponował by obejrzeć film. Dlatego trzeba było naszą kanapę przystawić do tej drugiej. Telewizor też przestawiliśmy, by był równo naprzeciw.

– To co oglądamy? – zapytała Steel.

– Nie wiem, coś mocnego – odpowiedział Eliot.

– Pornosów nie mam.

– A dla ciebie mocne jest tylko porno…

– Skończcie już – warknęła na nich Kaśka z lekką zazdrością. Była zniecierpliwiona tym jak jej przyjaciółka wymieniała zdania z moim szwagrem. – Prowadzicie jakąś niezdrową potyczkę słowną. Włóż płytę pierwsza z brzegu będzie po problemie i przynieś więcej wina.

Ana włożyła więc do odtwarzacza DVD pierwszą ze znalezionych płyt, potem poszła do kuchni i wróciła z trzema butelkami.

– Wy macie wino, my pijemy wódę – zadecydowała wciskając się między mnie, a Kaśkę. – Bo pijesz ze mną, Krystian, prawda?

– Tak, pije z tobą. Co to za film? – zapytałem i już za moment pojawiła się odpowiedź prosto z ekranu:

– Nieznajomi.

– Horror czy dramat? – zapytał Eliot.

– Thriller – odpowiedziała Ana. Odkręciła butelkę, zrobiła łyka i podała do mojej ręki.

Kaśka szybko usnęła, Eliot zajął się filmem, a ja z Anastazją wymienialiśmy smsy leżąc obok siebie. Im więcej alkoholu szumiało nam w głowie tym smsy stawały się śmielsze… wręcz wyuzdane.

„Wolałbym panienkę bez bielizny” – Nie wysłałem tej wiadomości, dałem jej do przeczytania. Zerknęła na mnie, uśmiechnęła się tajemniczo. Potem był już tylko jej szept wydobywający się z ust tuż przy moim uchu.

– Chodź  ze mną. – Wstała z łóżka delikatnie tak by nikogo nie obudzić i skierowała swoje kroki do łazienki. Trzymałem butelkę i wraz z nią udałe się za Aną

Otworzyłem drzwi. Anastazja była już naga od pasa w górę. Uśmiechnąłem się o niej, zrobiłem krok, przestąpiłem próg, zamknąłem za sobą drzwi. Już miałem do niej dopaść, jednak opuszki jej palców mocno uderzyły o moją klatkę piersiową.

– Chwileczkę panie Grey, ja mam ochotę na wspólną kąpiel.

Odkręciła kurki, napełniła wannę do połowy. Uniosłem ją pod pachami i wsadziłem do wody. W powietrzu wraz z parą unosił się zapach migdałów i cynamonu.

– Nie zdjęłam majtek.

– Potem zdejmiesz – wyjaśniłem. Ja swoich się jednak pozbyłem. Umiejscowiłem się w wannie tuż za Anastazją. Byłem pijany, kręciło mi się w głowie, świat wirował, a ciepła woda i duchota panująca w tym małym pomieszczeniu jeszcze potęgowały to uczucie.

Ana nalała na gąbkę jakiegoś czerwonego żelu. Biały materiał go chłonął do wewnątrz, wyglądało tak jakby krew wsiąkała w materiał. Poczułem jakiś nieuzasadniony strach, nie wiadomo czym spowodowany. Nagle gąbka wylądowała w moje dłoni.

– Umyjesz mi plecy. – To nie było pytanie, to był rozkaz, ale przecież nawet jakby zapytała to i tak bym nie odmówił, więc co za różnica? W praktyce żadna, bo czynność ta sama wykonana.

Świat zniknął za czernią, choć walczyłem jak tylko mogłem z opadającymi powiekami. Czułem cały czas Anę, siedziała między moimi nogami, opierała się o moją klatkę piersiową. Zasnąłem.

Obudził mnie chłód. Woda z gorącej i parującej stała się letnią. Ana także to wyczuła, bo poczułem jak wstaje. Otworzyłem oczy, głowę miałem ciężką.

– Zimno – jęknąłem gdy ona oplatała ciało jednym z ręczników. Drugi rzuciła w moim kierunku gdy stałem we wannie. Pośpiesznie go użyłem. – I tak zimno.

– Jest szósta rano, trzeba się ubrać i wychodzić. Dziś mamy zerówkę.

– A tak, historia o siódmej dziesięć. – Przeczesałem włosy palcami, spojrzałem w lustro, wyglądałem jak żywy trup. – Kurwa, nie dam rady.

– Widzisz, a jak ja tak miałam ostatnio to mi chciałeś nieobecność wpisać, bo się spóźniłam na niemal całą pierwszą lekcje. Powinieneś być bardziej wyrozumiały w przyszłości…

– Ana, nie jazgocz, boli mnie głowa.

– Co mówiłeś!? – krzyknęła, na dodatek jeszcze włączyła suszarkę do włosów. Nie mogłem się powstrzymać, wypłaciłem jej klapsa na tyle siarczystego, że świsnęło powietrze wciągane między jej ząbki.

– Nie jazgocz, głowa mnie boli – odpowiedziałem na jej pytanie i opuściłem łazienkę w samych bokserkach i z ręcznikiem na ramionach. W pośpiechu odnalazłem resztę moich rzeczy. Eliota i Kaśki postanowiłem nie budzić, tym bardziej, że spali jak jedna wielka rodzina; ich dwoje i dwoje dzieciaków między nimi. – Chcesz kawę? – zapytałem Any.

– Zrób. – Wychyliła się za drzwi. Potem powróciła do suszenia włosów.

Męką było przygotowanie kawy, stukot puszki upadającej na blat, potem gwizd czajnika, łyżeczka obijająca się o kubki. Nie byłem w stanie normalnie funkcjonować, a Ana jak gdyby nigdy nic usiadła naprzeciw mnie, wzięła kawałek serka żółtego, zawinęła go w wędlinkę, umoczyła w słoiku z majonezem i włożyła do buzi.

– Nie rób tak bo mi nie dobrze.

– A co ja robię? – zapytała niewinnie powtarzając schemat, tylko tym razem umoczyła przekąskę w musztardzie. Odwróciłem głowę by nie patrzeć jak ona to gryzie i przełyka, gdy padły słowa: – Z ketchupem byłoby lepsze. Podałbyś mi.

Nie chciałem jej odmówić, dlatego otworzyłem lodówkę. Zapach produktów, ich widok, wszystko męczyło nie tyle mój wzrok i nozdrza co żołądek, który zdawał się obracać w każdym kierunku jakbym był na karuzeli. Podałem Anastazji słoik ketchupu, zrobiła sobie trzecią przekąskę, zapytała się ochoczo czy też zjem. Odmówiłem.

– Podwieźć cię do szkoły? – zapytałem.

– Piłeś. Jeszcze jesteś pijany.

– Boisz się?

– Nie, w sumie możesz odwieź, ale możesz stracić prawko.

– Lubię ryzyko panno Steel.

– Zauważyłam.

– Po czym?

– Spałeś w wannie pełnej wody z uczennicą, wiesz co by było jakby któreś z nas się utopiło?

– To drugie z nas miałoby wtedy święty spokój – usiłowałem zgadnąć.

– Albo miałoby prokuratora na karku – zgasiła mnie. Poszła się ubrać, wróciła z plecakiem i kluczami. W samochodzie na szczęście milczała, była zbyt zmęczona by mówić. Na lekcji także wyjątkowo siedziała i udawała, że słucha, albo, że czyta, bo większość czytali. Kazałem im czytać bym sam mógł odpocząć. Niestety tylko na pierwszej lekcji było tak kolorowo, na drugiej dostałem kataru, a Ana nie mogła sobie darować:

– Prowadzi pan niezdrowy tryb życia panie Grey. Pójdzie pan na zwolnienie lekarskie?

– Nie sądzę – odpowiedziałem.

– Ale w-f-u dziś nie będzie?

– Dla ciebie nigdy nie ma w-f-u. Jeszcze ani razu nie widziałem cię na tej lekcji.

– Bo zawsze zapominam stroju! – powiedziała o wiele za głośno, przymknąłem oczy, zmarszczyłem brwi. Hałas nie był tego dnia pożądany, a przed nami wizja przerwy.

– Młodzieży, a co byście powiedzieli na spacer?

– Jak w przedszkolu? – zapytał ktoś, ale nie dostrzegłem kto taki. Odpowiedziałem więc jakby do wszystkich.

– Nie, no bez przesady. Nie będę wam się kazał łapać za rączki. Pójdziemy do parku, będziecie mieli dwie godziny dla siebie. Wy sobie pospacerujecie, ja sobie posiedzę – zaproponowałem.

– A ja pójdę na wagary – rzekła radośnie Ana. – Albo do monopolowego – szepnęła w kierunku Weroniki, ale na tyle głośno, że chyba każdy to usłyszał.

Osobiście uznałem, że jej pomysł z monopolowym nie jest taki najgorszy, bo gdy byłem w takim stanie, po niemal nieprzespanej nocy, to tylko zimne, butelkowe piwo było w stanie postawić mnie na nogi.